Το 1979 ο επτάχρονος Ίγκορ Στάινγκαρτ και οι εβραϊκής καταγωγής γονείς του εγκατέλειψαν τη Σοβιετική Ένωση για τον καταναλωτικό παράδεισο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το συνεσταλμένο και ασθματικό αγόρι είχε την αίσθηση ότι μεγάλωνε με μια επίμονη λαχτάρα – για φαγητό, αποδοχή, λέξεις, για όλα όσα θα τον συντρόφευαν ως την ενήλικη ζωή του. Στα πέντε του έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα O Λένιν και η μαγική του χήνα και η γιαγιά του τον αντάμειψε με μια φέτα τυριού για κάθε σελίδα. Με τον καιρό, στη νέα του πατρίδα, ο παράξενος Ίγκορ έγινε Γκάρι ώστε να περιορίσει το ξύλο που έτρωγε από τα άλλα παιδιά στο σχολείο. Οι αταίριαστοι γονείς του έτρεφαν γι’ αυτόν μεγάλες φιλοδοξίες. Τους διέψευσε και τους γέμισε ντροπή. Η μητέρα του, αναμειγνύοντας τα ρωσικά με τα αγγλικά, επινόησε τον όρο Φέιλιουρτσκα, δηλαδή Μικρή Aποτυχία, για να ονοματίσει τον γιο της, μάλλον με αγάπη. Ο Γκάρι ήταν πεπεισμένος ότι η ζωή του θα ήταν μια αλυσίδα απογοητεύσεων και ματαιώσεων. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Ύστερα από τρία επιτυχημένα μυθιστορήματα ο Γκάρι Στάινγκαρτ στρέφεται στην αυτοβιογραφική πεζογραφία. Αναπολώντας και αναπλάθοντας τα περασμένα, με αυτοσαρκαστικό χιούμορ και πηγαία συγκίνηση, μοιράζεται μαζί μας την αγωνία ενός μετανάστη και ενός συγγραφέα που, μεταξύ δύο αντιφατικών κόσμων, προσπαθεί να βρει τη δική του θέση. Προκλητική και τρυφερή, η Μικρή Aποτυχία είναι ένα βιβλίο ξεκαρδιστικού γέλιου αλλά και λυτρωτικών δακρύων.

«Το περίμενα πως η αυτοβιογραφία του [...] θα ήταν ακριβώς τόσο ξεκαρδιστική, τόσο απροκάλυπτη και λεπτομερής όσο αποδείχθηκε· αυτό που δεν περίμενα ήταν η ψυχή αλλά και ο πόνος που υπάρχουν στο βιβλίο [...] Ο Πόρτνοϊ (του Φίλιπ Ροθ) συναντά τον Τσέχoφ που συναντά τον Στάινγκαρτ! Τι καλύτερο;»

ADAM GOPNIK

«Πώς [...] εξελίχθηκε σ’ έναν από τους πλέον αγαπημένους συγγραφείς στην Αμερική σήμερα [ο Γκάρι Στάινγκαρτ]; Με αγώνα, τόσο σε ιστορικό όσο και ατομικό επίπεδο, με πολύ χιούμορ και τσαγανό. Πάνω απ’ όλα όμως, εντείνοντας την προσοχή του: στον τρόπο που οι άνθρωποι μιλούν, συμπεριφέρονται, αγαπούν αλλά και πληγώνουν ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι που δίνει στα μυθιστορήματά του την ευφρόσυνη ενέργειά τους και που κάνει τούτη την αυτοβιογραφία, κατά τη γνώμη μου, το καλύτερό του βιβλίο μέχρι σήμερα».

ZADIE SMITH

«Μια αυτοβιογραφία για την αιωνιότητα. Πήγα να πνιγώ από τα γέλια στην πρώτη σελίδα και έκλεισα το βιβλίο με μάτια υγρά απ’ τη συγκίνηση [...] Εδώ όμως το χιούμορ του [Γκάρι Στάινγκαρτ] αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός βαθύτατου ψυχολογικού ταξιδιού. Βιβλίο γενναίο και ατρόμητο, η Μικρή Αποτυχία είναι ό,τι καλύτερο έχει γράψει μέχρι τώρα».

MARY KARR

«Η ιστορία της οικογένειάς του είναι ξεχωριστή και την αφηγείται με το θάρρος, τη σύνεση και την εξυπνάδα που θα περιμέναμε από τον ίδιο, έναν από τους πιο αστείους και διασκεδαστικούς μυθιστοριογράφους της Αμερικής».

CARL HIAASEN