«Η μονογραφία του Mihai Ţipau, διδάκτορος του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου, ερευνητή στο περίπυστο Ινστιτούτο Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης της Ρουμανικής Ακαδημίας, ανασύρει από τη λήθη και εντάσσει στην προβληματική της έρευνας ένα ξεχασμένο κεφάλαιο της κοινής πνευματικής παρακαταθήκης των λαών της χερσονήσου του Αίμου. Μας υπενθυμίζει με μεγάλη επιμέλεια και γνώση των πηγών και της βιβλιογραφίας την ελληνορουμανική ιστοριογραφία που αναπτύχθηκε κατά τη διαδρομή του μακρού δεκάτου ογδόου αιώνα.»
Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης
Κείμενα ιστορικών αφηγήσεων που αναφέρονται στις ιστορικές περιπέτειες και την πολύμορφη ιστορική εμπειρία των λαών των ρουμανικών χωρών, των παραδουναβίων ηγεμονιών και της Τρανσυλβανίας, οι πηγές αυτές συνιστούν σημαντικές μαρτυρίες που αποκαλύπτουν τον πλουραλισμό και τα πολλαπλά επίπεδα στα οποία εκτυλίχθηκε η πνευματική ζωή της «Ορθόδοξης κοινοπολιτείας» των λαών της χερσονήσου του Αίμου πριν την ανάδυση των εθνικών κρατών την χαραυγή του δεκάτου ενάτου αιώνα.
Οι πνευματικές προτεραιότητες οι οποίες υπαγορεύθηκαν από τις ανάγκες ιδεολογικής συγκρότησης των εθνικών κρατών επέβαλαν και ποικίλες μορφές γραμματολογικών εθνοκαθάρσεων ως προς το τί θα εντασσόταν στον κανόνα των πηγών της ιστορικής αυτογνωσίας των νέων εθνικών κοινωνιών.
Ο συγγραφέας εμπλουτίζει την οπτική του επί του θέματος με την εξέταση των νομοθετικών κειμένων της εποχής την οποία καλύπτει η μελέτη του. ΜΕ τον τρόπο αυτό συμβάλλει σοβαρά και υπεύθυνα στη διεύρυνση του κοινού των μελετητών της ελληνορουμανικής ιστοριογραφίας και στην αναγνώριση της σημασίας μιας παλαιότερης πνευματικής ενότητας που συνιστά το υπόστρωμα της διανοητικής ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Ο Mihai Ţipău είναι απόφοιτος της Σχολής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου, διδάκτορας Ιστορίας του ίδιου πανεπιστημίου και διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης του Ε.Κ.Π.Α.. Ανάμεσα στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα είναι η βυζαντινή και νεοελληνική ιστορία, το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας, η μελέτη της λεγόμενης «φαναριωτικής» περιόδου στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες καθώς και ελληνο-ρουμανικής ιστοριογραφίας (18ου-19ου αιώνας).