Τη στιγμή την ίδια που συμβαίνει, θεωρεί κανείς ότι πρόκειται για ώρες σαν όλες τις άλλες, κι αργότερα μόνο αντιλαμβάνεται ότι είχε συμβεί κάτι το εξαιρετικό και αγωνίζεται να ξαναβρεί το κομμένο νήμα, να αναπαραστήσει απ’ την αρχή ώς το τέλος τα λεπτά που του είχαν διαφύγει.

Γιατί, άραγε, εκείνο το βράδυ, ο Μαλουέν έφυγε απ’ το σπίτι του κακοδιάθετος; Είχαν δειπνήσει στις επτά, ως συνήθως. Είχαν φάει ψητές ρέγγες, αφού ήταν η εποχή τους. Ο Ερνέστ, ο μικρός, ήταν στο τραπέζι άψογος.

Τώρα ο Μαλουέν θυμόταν ότι η γυναίκα του είχε πει:

– Ήρθε η Ενριέτ προηγουμένως.

Δεν φαινόταν κακός. Το αντίθετο μάλιστα, έδειχνε κακομοίρης τύπος με αυτή την έκφραση του θλιμμένου κλόουν στο πρόσωπο. Είχε φτάσει με το καράβι απ’ το Νιουχέηβεν. Και όμως είχε φέρει από το Λονδίνο μια βαλίτσα με χαρτονομίσματα αξίας μισού εκατομμυρίου και είχε σκοτώσει τον φίλο του για να μην τα μοιραστεί μαζί του. Πάνω ψηλά, μέσα απ’ το γυάλινο κλουβί του στο παρατηρητήριο, ο Μαλουέν, ο κλειδούχος των σιδηροδρομικών γραμμών του λιμανιού της Διέππης, προς μεγάλη του ατυχία, τα είχε δει όλα.

Εφεξής, η ζωή του οδεύει προς την καταστροφή. Τα γρανάζια ενός μοιραίου μηχανισμού παίρνουν μπρος και ίσως ποτέ ήρωας του Σιμενόν να μην έχει φτάσει σε τέτοιας έντασης συντριβή, κακοτυχία και ηθική μοναξιά.

Το 2007 ο Ούγγρος σκηνοθέτης BÉLA TARR μετέφερε με θαυμάσιο τρόπο το βιβλίο στον κινηματογράφο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Ζωρζ Σιμενόν, Βέλγος γαλλόφωνος συγγραφέας, γεννήθηκε στη Λιέγη το 1903. Αποφάσισε από νωρίς να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Στα δεκαέξι του χρόνια έγινε δημοσιογράφος στη La Gazette de Liège. Το πρώτο μυθιστόρημά του, που το υπέγραψε με το ψευδώνυμο Georges Sim, εκδόθηκε το 1921: Au pont des Arches, petite histoire liégeoise. Το 1922 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι με τη σύζυγό του, τη ζωγράφο Ρεζίν Ρανσόν, όπου έγραψε ιστορίες και μυθιστορήματα σε σειρές, κάθε λογοτεχνικού είδους. Μεταξύ του 1923 και του 1933 δημοσιεύτηκαν σχεδόν διακόσια μυθιστορήματα, πάνω από χίλιες ιστορίες και απειράριθμα άρθρα.

Το 1929 ο Σιμενόν σχεδιάζει τον πρώτο Μαιγκρέ: Πιετρ ο Λετονός. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Fayard το 1931 και ο επιθεωρητής Μαιγκρέ έγινε σύντομα εξαιρετικά δημοφιλής. Ο Σιμενόν έγραψε συνολικά εβδομηνταδύο περιπέτειες με τον Μαιγκρέ (καθώς και πολλές συλλογές διηγημάτων – μέχρι τον τελευταίο Μαιγκρέ το 1972, Ο Μαιγκρέ και ο κύριος Σαρλ).

Λίγο αργότερα, ο Σιμενόν άρχισε να γράφει αυτά που ονόμαζε «μυθιστορήματα - μυθιστορήματα» ή «σκληρά μυθιστορήματα»: πάνω από εκατόν δέκα τίτλους, από το Ξενοδοχείο της Αλσατίας (1931) μέχρι τους Αθώους (1972), με πιο γνωστά τα έργα Το σπίτι στο κανάλι (1933), Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν (1938 − Άγρα, 2004), Ο δήμαρχος της Φυρν (1939), Οι άγνωστοι μέσα στο σπίτι (1940 − Άγρα, 2011), Τρία δωμάτια στο Μανχάτταν (1946 − Άγρα, 2007), Γράμμα στον δικαστή μου (1947), Το χιόνι ήταν βρόμικο (1948 − Άγρα, 2011), Οι καμπάνες της Μπισέτρ (1963) κ.ά.

Παράλληλα με αυτή την εντατική λογοτεχνική δραστηριότητα, ταξιδεύει συνεχώς· εγκαταλείπει το Παρίσι και εγκαθίσταται στη Σαρέντ και κατόπιν, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, στη Βαντέ. Το 1945 αφήνει την Ευρώπη για την Αμερική όπου θα διαμείνει δέκα χρόνια. Επιστρέφει έπειτα στη Γαλλία και εγκαθίσταται οριστικά στην Ελβετία. Από το 1972 αποφασίζει να σταματήσει το γράψιμο. Με τη χρήση ενός μαγνητοφώνου αφοσιώθηκε έκτοτε στις εικοσιδύο Υπαγορεύσεις του και κατόπιν συνέταξε τα ογκώδη απομνημονεύματα Mémoires intimes (1981). Πέθανε στη Λωζάννη το 1989. Πολλά μυθιστορήματά του έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Οι Εκδόσεις Άγρα εκδίδουν και επανεκδίδουν σε νέες μεταφράσεις το έργο του Σιμενόν από το 2002. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 21 τίτλοι.