Εξέχουσα μορφή της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του νεοπαγούς ελληνικού κράτους, ο Μάρκος Ρενιέρης (Τεργέστη 1815 – Αθήνα 1897) υπήρξε φορέας των ιδεών του ρομαντισμού και διακρίθηκε για τα πρωτότυπα ιστορικά, φιλοσοφικά και πολιτικά του δημοσιεύματα. Προερχόμενος από την ελληνική Διασπορά της Ιταλίας, σε νεαρή ηλικία σημείωσε στη Βενετία μία σύντομη αλλά επιτυχή παρουσία στα ιταλικά γράμματα. Σε αυτήν ακριβώς την ενότητα εντάσσεται το ανέκδοτο έως τώρα φιλοσοφικό του δοκίμιο με τίτλο "Armonie della Storia dell‘ Umanita" (1839), ορόσημο της ιταλικής του συγγραφικής παραγωγής.
Με μιαν αντίληψη της φιλοσοφίας της Ιστορίας, η οποία στηρίζεται στη μελέτη των μύθων, των γραπτών μαρτυριών, της θρησκείας και του δικαίου, ο νεαρός Μ. Ρενιέρης πραγματοποιεί έναν διάλογο με τη φιλοσοφία και τη γραμματεία του Risorgimento, η ερμηνευτική προσπέλαση του οποίου φωτίζει πτυχές των προβληματισμών που αργότερα θα αναπτύξει κατά την ωριμότητά του στην Ελλάδα.