Το Pulp είναι ο φόρος τιμής του Μπουκόβσκι στις ιστορίες με κλέφτες και αστυνόμους, με σημαδεμένους γορίλλες που κουβαλάνε το σιδερικό τους ακόμα και στην τουαλέτα και με ιδιωτικούς ντετέκτιβ που βρίσκονται στο χείλος του αλκοολισμού. Είναι η αναδρομική εκδήλωση της αγάπης του για την παράδοση του hard-boiled αναγνώσματος που άκμασε στο Λος Άντζελες κατά την τριακονταετία 1920-1950.
Από το επίμετρο του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη

Ο Νίκι Μπιλέιν είναι ένας αλκοολικός ιδιωτικός ντετέκτιβ με πολλά προβλήματα. Σαν να μην έφταναν οι γκόμενες, το ποτό, η έλλειψη ρευστού και το μανιασμένο του εγώ, οι υποθέσεις που αναλαμβάνει είναι τουλάχιστον  σουρεαλιστικές. Καλείται να εντοπίσει τον κλασικό γάλλο συγγραφέα Σελίν, ο οποίος κατά γενική ομολογία είναι νεκρός, καθώς και το Κόκκινο Σπουργίτι, το οποίο μπορεί να υπάρχει μπορεί και όχι.
Σουρεαλιστικό, ευρηματικό, πνευματώδες, μια ωδή στην αστυνομική λογοτεχνία, το Pulp είναι το τελευταίο μυθιστόρημα ενός από τους πλέον απολαυστικούς και επιδραστικούς καλτ συγγραφείς του 20ού αιώνα.