Ναρκοσυλλέκτρια
Εξαντλημένο
ISBN: 978-960-576-142-4
Γαβριηλίδης, Αθήνα, 6/2014
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 9.00 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
24 x 17 εκ, 80 σελ.
Περιγραφή

Χοντροπάπουτσα τα θυμάμαι
ν` αντέχουν στις δαγκωματιές των φιδιών.
Τα ύποπτα φυτίλια με τις δυσδιάκριτες κλωστές τους
έκοβα και ψαλίδιζα καθάριζα κι έπλενα
ρούχα γερασμένα, νύχια που έγδερναν
και τύλιγα κίτρινα χαρτιά
μετρώντας βήματα, ελαφρά πατώντας, υπολογίζοντας ίχνη
σε μια ήπειρο διάσπαρτη νάρκες
για τρία μέτρα παροπλισμένης ευτυχίας
άοπλη να παραδοθώ.

(Από την έκδοση)

Μου ακουμπάνε κάποια μυστικά
Πονούσα
Στο άπειρο εκείνο το σημείο το ελάχιστο
Πονούσε το άδειο μου οστέινο κουφάρι
Χοντροπάπουτσα τα θυμάμαι
Φαντάζομαι πως βρίσκω την άκρη
Φίλια στρατεύματα οδοιπορούν
Παγιδεύονται οι μηχανές της απειλής
Αποστρέφομαι τις μέρες δίχως κίνδυνο
Τινάζομαι από το κρεβάτι
Τις νύχτες επιστρέφω στο σπίτι
Καψύλλια χαμηλής εκρηκτικότητας
Ποιος έχει πείρα της ζωής;
Του παρόντος βίου και άπτομαι των ζώντων
Ο πυρετός στον ποταμό
Ιχνηλατεί μόνος ουσίες χημικές
Ιχνηλατεί μόνος ουσίες
Συγκεντρωμένος πολύ
Θα πρέπει να προσέξεις πολύ τα χάδια σου
Παλεύω ριψοκίνδυνα να καθαρίσω το τοπίο
Συνέβη
Να καθαρίσω πρώτα με το ράμφος
Πέρασα δύσκολα βράδια
Ολίγη δημοσιότης επίσης δε θα έβλαπτε
Άσε με τώρα!
Τα βράδια μεταφέρω τη σιωπή από τον τάφο μου
Άλλος αφήνει ένα κομμένο πόδι
Έχουν γεννήσει άραγε παιδιά οι ναρκοσυλλέκτες;
Επιτέλους αφήνει κάτω τα σύνεργα
Όλα τα ξαφνικά διεγείρουν τις αισθήσεις μου
Αν με ξεχνά η μάνα μου μες στα γεράματά της
Όταν μου τελειώνουν τα δάση των ονείρων
Αυτό το θολό τοπίο που κατοικείς
Και που με σέρνουν οι ίσκιοι σου
Μα εγώ θέλω να τραγουδώ
Δεν είμαι άξια να χαιρετώ τον ήλιο
Δεν έχω τίποτα να κάνω πια
Ένα φιλί είναι ένα ποτήρι γεμάτο μοναξιά
Ας είναι μια μέρα δίχως κίνδυνο
Ας είναι μια όμορφη μέρα
Ας είναι μια νύχτα δίχως κίνδυνο
Ας είναι μια όμορφη βραδιά
Κλειστά περίκλειστα κάστρα
Στην επικίνδυνη ζώνη ο ναρκοσυλλέκτης
Την ώρα που μπαίνω στο ναρκοπέδιο
Η ναρκοσυλλέκτρια εκστρατεύει
Μου αρέσουν οι κορυδαλλοί
Τώρα τα νιάτα της κάθονται
Ο ύπνος είναι μια παράκαμψη ακόμη
Ξεβρασμένο ρουχαλάκι άδειο
Ύπουλη η κρυψίνοια των γκρεμνών
Ας ερχόσουνα μια φορά έστω για λίγο
Κουράστηκα, θέλω να πάρω τις λέξεις των άλλων
Μου αρέσει η ποίηση και η γλυκιά βροχή
Αρουραίοι ναρκοσυλλέκτες
Γι' αυτό ονειρεύομαι πως γίνομαι ψυχοσυλλέκτρια
Αλλά πάλι παίρνουν να φέγγουν οι ψυχές
Θα εξαργυρωθούν όλα, αλήθειες και νομίσματα
Ένα πουλί καθότανε στο στήθος του ναρκοσυλλέκτη
Έτσι όπως ξύπνησα ένα πρωί κι ήμουνα μια ψυχοσυλλέκτρια
Μου αρέσει τώρα να φοράω το παράσημο
Οι λέξεις μου κι οι λέξεις σας με επιστρέφουν πάντα πίσω
Ας έρθει μια καινούργια ιδέα, ας έρθει!
Δώσε τα χείλη σου στα μυστικά μου...
Ήρθε τέλος μια νύχτα μες στο ναρκοπέδιο