Η έννοια της χαράς και του πόνου, της αγάπης και του μίσους, του χτες και του αύριο, της δημιουργίας αλλά και της καταστροφής είναι εκείνες που μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου εναλλάσσονται δημιουργώντας αισθήματα, αισθήσεις, ίσως και παραισθήσεις, μα το κυριότερο, δημιουργούν τον αισθητό κόσμο μέσα στον οποίο ζει.
Η συνείδηση όμως δεν περιορίζεται μόνο στη γνώση της ύπαρξης. Διαχέεται εντός της και γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι κι οδηγός της. Άλλοτε δρα ως κινητήριος δύναμη, άλλοτε ως δικαστής κι άλλες φορές ως θεατής μιας ζωής που περνά και χάνεται ή που περνά και μένει.
Το σπουδαιότερο όμως, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι πως από τη μια η συνείδηση δεν είναι ίδια σε όλους τους ανθρώπους κι αυτή η διαφορετικότητά της είναι τελικά που την κάνει μοναδική κι από την άλλη πως δεν είναι στατική αλλά εξελίσσεται μαζί με τον άνθρωπο και το χρόνο!

Μπορείτε ελεύθερα να το διαβάσετε online από εδώ ή να το προσθέσετε στην ηλεκτρονική σας βιβλιοθήκη σε μορφή pdf