Το παρόν βιβλίο απευθύνεται στους φοιτητές και ερευνητές της Γεωπολιτικής, των Διεθνών Σχέσεων και της Πολιτικής Θεωρίας, στους πολιτικούς, στους δημοσιογράφους και σε κάθε πολίτη που αναζητεί έναν μεθοδικό οδηγό κατανόησης του ιστορικού περιβάλλοντος και στρατηγικής δράσης.
Από την Εισαγωγή του Συγγραφέα:
«Ένας ικανός δημοσιογράφος, πληροφοριοδότης, ή έστω ένας ικανός πλην συνηθισμένος αναλυτής μπορεί να σας πει τι ακριβώς συμβαίνει τώρα, πράγμα βεβαίως σημαντικό, αλλά δεν μπορεί να σας πει τι ακριβώς σημαίνει αυτό το οποίο συμβαίνει. Αλλά χωρίς μια βαθιά ανάλυση της σημασίας των γεγονότων, όσες πληροφορίες περί των γεγονότων κι αν συλλέγετε, δεν μπορείτε να αποκομίσετε μια αξιόπιστη εκτίμηση για την εξέλιξη της ιστορίας. Η γεωπολιτική άγει επέκεινα της κοινής λογικής, καθώς καλλιεργεί και τροφοδοτεί τη στρατηγική σκέψη.
Η κοινή λογική μπορεί να εξασφαλίσει την αποτελεσματική προσαρμογή στις δεδομένες συνθήκες, ενώ η στρατηγική σκέψη προχωρεί πολύ πιο πέρα, καθώς αποσκοπεί στο να σε καταστήσει ικανό να επιδράς ενεργητικά επάνω στην ιστορία αντί να την υφίστασαι, έστω κι αν το να την υφίστασαι μπορεί να μην είναι πάντοτε δυσάρεστο. Η γεωπολιτική βοηθεί τους δρώντες να αποκτήσουν τα μυστικά και να κατανοήσουν τον τρόπο του σκέπτεσθαι της αριστοκρατίας των στρατηγικών παικτών [...] Άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γεωπολιτική, και μάλιστα ως το ανώτατο στάδιο της γεωπολιτικής, είναι η νοοπολιτική, δηλαδή η άσκηση πολιτικής στον πνευματικό χώρο που δημιουργείται από την επικοινωνία των συνειδήσεων. Εξ ου και ο πόλεμος της ατλαντικής και Καρολίγγειας Δύσης, μέσω του ΝΑΤΟ, εναντίον της πρώην Γιουγκοσλαβίας (Μάρτιος 1999) όσο και οι χειραγωγούμενες από την ατλαντική και Καρολίγγεια Δύση κοινωνικές εξεγέρσεις στον πρώην σοβιετικό χώρο, όπως λ.χ. η ‘Πορτοκαλί Επανάσταση’ στην Ουκρανία (2004) και το πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς, ξεσπούν στις πνευματικές κοιτίδες του ορθόδοξου χριστιανικού σλαβικού κόσμου.
Συγκεκριμένα, οι πόλεμοι των Δυτικών για να διαλύσουν την πρώην Γιουγκοσλαβία ξέσπασαν πιο βίαια από οπουδήποτε αλλού στην Κραΐνα. Κραΐνα σημαίνει μεθόριος. Το ίδιο ουσιαστικά σημαίνει και Ουκρανία: πρόκειται για μια παραλλαγή της ίδιας σλαβικής ρίζας. Τόσο η Κραΐνα Ουκρανία: πρόκειται για μια παραλλαγή της ίδιας σλαβικής ρίζας. Τόσο η Κραΐνα όσο και η Ουκρανία είναι μεθοριακές περιοχές μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής/Προτεσταντικής Δύσης και της ορθόδοξης Ανατολής. Ο έλεγχος της ορθόδοξης Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που αποτελούν τους πυλώνες και θεματοφύλακες της Ρωμαιοκαθολικής/Προτεσταντικής Δύσης καθώς και του αντιβυζαντινού φραγκισμού και γενικότερα του ευρωατλαντισμού, η διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η πολιτική και πολιτιστική υπονόμευση της Σερβίας και της Ουκρανίας, η αναμόχλευση των εθνικιστικών ανταγωνισμών στα Βαλκάνια, καθώς και η ριζοσπαστικοποίηση των Μουσουλμάνων του Κοσόβου από παράγοντες του Ουαχαμπισμού (δεδομένου ότι, μετά από τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, το Κόσοβο λειτούργησε στρατιωτικά ως αμερικανικό προτεκτοράτο) αποτελούν δραματικά γεγονότα στην ιστορία του ‘πολέμου των πολιτισμών’ [...] Άρρηκτα συνδεδεμένη είναι η γεωπολιτική με τη στρατηγική πληροφόρηση και νοημοσύνη (strategic intelligence). Η στρατηγική πληροφόρηση και νοημοσύνη συνίσταται στη συλλογή, την επεξεργασία, την ανάλυση και τη μετάδοση/διάδοση πληροφοριών που απαιτούνται για τη διαμόρφωση πολιτικών και στρατιωτικών σχεδίων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Με άλλα λόγια, η στρατηγική πληροφόρηση και νοημοσύνη είναι εκείνο το είδος πληροφόρησης και νοημοσύνης που καθιστά πολιτικούς, στρατιωτικούς και επιχειρηματικούς ηγέτες ικανούς για να δημιουργήσουν και να εφαρμόσουν μια στρατηγική, μια μεγάλη στρατηγική, π.χ. αυτό που στην πολιτική αποκαλείται ‘εθνική στρατηγική’. Η στρατηγική δεν είναι απλώς ένα σχέδιο, αλλά κάτι πολύ ευρύτερο∙ είναι η λογική που διέπει τον σχεδιασμό. Η στρατηγική είναι ο τρόπος οργάνωσης μιας ποικιλίας μεταβλητών, αυτό που δίδει τελικά συνοχή και νόημα στην ιστορική δράση [...]Μια από τις εφαρμογές της γεωπολιτικής είναι η γεωοικονομία (geoeconomics). Αυτό το πεδίο έρευνας δημιουργήθηκε, ως επί το πλείστον, στη μεταψυχροπολεμική εποχή και η ανάπτυξή του οφείλεται κυρίως στον Αμερικανό στρατηγικό αναλυτή Έντουαρντ Λούτβακ (Edward Luttwak). Σύμφωνα με τον Λούτβακ, το κυριότερο χαρακτηριστικό της εποχής που αναδύθηκε μετά από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου είναι η διεξαγωγή ενός παγκοσμίου οικονομικού ανταγωνισμού».
Η δρ Μαίρη Μπόση, καθηγήτρια Διεθνούς Ασφαλείας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, προλογίζοντας το βιβλίο, γράφει: «Ο Νικόλαος Λάος, προσφέρει στον αναγνώστη ένα βιβλίο το οποίο όχι απλώς τον εκπαιδεύει στη μάθηση αλλά του προτείνει να σκεφθεί, να διαλογισθεί ακόμη και ν’ ανατρέψει τις θεωρούμενες ως πάγιες απόψεις ή ως θέσφατα για την εξελικτική πορεία της ιστορικής ανάγνωσης. Για αυτόν –και όχι μόνο– τον λόγο, το βιβλίο αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική συμβολή στην κατανόηση των σύνθετων φαινομένων που εξελίσσονται στην περιοχή μας, αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα.»
Ο δημοσιογράφος κ. Γιάννης Κορωναίος, διευθυντής του Περιοδικού ΕΠΙΚΑΙΡΑ, σχολιάζοντας το εν λόγω βιβλίο, γράφει το εξής σχόλιο στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Το παρόν Εγχειρίδιο ανατινάζει την κρατούσα αφήγηση της ‘Νέας Παγκόσμιας Τάξης’, αναλύει και προβλέπει συγκρούσεις αξιών, πολιτισμών και συμφερόντων που έχουν ήδη αρχίσει να εκρήγνυνται στη μεταψυχροπολεμική εποχή και αρθρώνει μια ολοκληρωμένη γεωστρατηγική. Επίκαιρο και διορατικό, ιστορικά ακριβές και επιστημονικά τεκμηριωμένο θα τοποθετηθεί στη βιβλιοθήκη του αναγνώστη ο οποίος δεν περιορίζεται στην επιδερμική προσέγγιση της γεωπολιτικής.»
- See more at: http://www.lexitipon.gr/product/249/gewpolitiko-egxeiridio.html#sthash.EunqqrDH.dpuf