Οι νέες ρυθμίσεις για την αναστολή πλειστηριασμού της κύριας κατοικίας.

Με το άρθρο 2 του ν. 4224/2013 καταργήθηκε το μέχρι την 31.12.2013 ισχύσαν θεσμικό πλαίσιο προστασίας του οφειλέτη, που καθιέρωναν οι ρυθμίσεις, αφενός μεν για την αναστολή των πλειστηριασμών που επισπεύδονται από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών, για την ικανοποίηση απαιτήσεων που δεν υπερέβαιναν το ποσό των 200.000 ευρώ, αφετέρου δε για την απαγόρευση του πλειστηριασμού του ακινήτου του οφειλέτη, που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, εφόσον η αξία του δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις όριο αφορολόγητης αποκτήσεως κύριας κατοικίας, προσαυξημένο κατά 50%.

Διατηρείται όμως σε ισχύ το εισαχθέν με το άρθρο 5 του ν. 3714/2008 ακατάσχετο της μοναδικής κατοικίας του οφειλέτη ως προς τα πιστωτικά ιδρύματα, τις εταιρείες παροχής πιστώσεων και τους εκδοχείς των αντίστοιχων απαιτήσεων, για απαιτήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων που απορρέουν από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες.

Με την παρούσα μελέτη επιχειρείται μία πρώτη ερμηνευτική προσέγγιση των νέων ρυθμίσεων για την αναστολή πλειστηριασμού της κύριας κατοικίας του άρθρου 2 του ν. 4224/2013. Εξετάζεται το πεδίο εφαρμογής της διάταξης (υπαγόμενες και εξαιρούμενες απαιτήσεις, υπαγωγή οφελών από σύμβαση εγγύησης, νομική θέση κληρονόμων), τα υπαγόμενα πρόσωπα, οι προϋποθέσεις υπαγωγής στη ρύθμιση, η καταβολή μηνιαίων ποσών σε δανειστές, η άρση απαγόρευσης πλειστηριασμού, η άμυνα του οφειλέτη κατά του επισπευδόμενου σε βάρος του πλειστηριασμού, ο χρόνος υποβολής της υπεύθυνης δήλωσης του οφειλέτη και η σχέση των νέων ρυθμίσεων με τον ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα.