Θυμάμαι, θα ήμουνα τεσσάρων χρονών, άκουγα τη μάνα μου να μου λέει όλη την ώρα «θα φύγεις αποδώ». Δεν καταλάβαινα τι μου ’λεγε και δεν μ’ άρεσε να το ακούω, ήταν ο καημός της μάνας μου μη μείνω αγρότης στην Αλωνίσταινα. Αυτό μου το ’δινε να το καταλάβω όταν τα απογεύματα μ’ έβαζε κάτω και μου ’δειχνε γράμματα και αριθμούς. Ένα βιβλίο, κάποιο αναγνωσματάριο θα ήταν, έμενε πολλές ώρες ανοιχτό μπροστά μου. Μου είχε πάρει και πλάκα με κοντύλι, ήταν το λάπτοπ της εποχής, για να γράφω και να μετράω.

Με την καθαρή ματιά που προσφέρει η χρονική απόσταση, αποφορτισμένος από συναισθήματα και προκαταλήψεις, ο Παρασκευάς Αυγερινός αποτιμά σημαντικά πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν τη μεταπολίτευση αλλά και τον ίδιο. Ανασκαλεύοντας το αρχείο του και ξεφυλλίζοντας προσωπικές σημειώσεις χρόνων, ο συγγραφέας γυρίζει τον χρόνο πίσω και επιχειρεί να ερμηνεύσει καίριες πολιτικές επιλογές που αποτέλεσαν ορόσημα στη σύγχρονη Ιστορία.

Παράλληλα, δίνει στον αναγνώστη μια περισσότερο πραγματιστική διάσταση των γεγονότων, υπογραμμίζει κρίσιμες λεπτομέρειες και φωτίζει τις σκοτεινές τους πλευρές και το παρασκήνιο. Επιχειρεί, επίσης, με απλό και εύληπτο τρόπο, να αναλύσει σύνθετα θέματα, όπως τα εκλογικά συστήματα που επικράτησαν στη χώρα και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.