Ο Κώστας Γκοτζαμάνης σπούδασε γιατρός γιατί το όνειρό του ήταν να γίνει ψυχίατρος. Κι έγινε ψυχίατρος γιατί τον ενδιέφερε η κοινωνική διάσταση της ψυχικής υγείας και η δυνατότητα του σύγχρονου ανθρώπου να είναι ευχαριστημένος και δημιουργικός.
Αυτό το βιβλίο είναι μια γεύση από τη δουλειά του Κώστα Γκοτζαμάνη με την οικογένεια, από την απόφασή του να σταθεί δίπλα στους γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν οι ίδιοι, δίνοντας έναν αγώνα να μεγαλώσουν ελεύθερα παιδιά. Η αφοσίωσή του σ’ αυτό τον στόχο και οι αφηγηματικές του αρετές τον βοήθησαν να γράψει ένα βιβλίο εύληπτο, χωρίς θεωρητική ορολογία, που θα το έκανε απρόσιτο και δύσχρηστο. Το βιβλίο του καταλήγει να είναι ένας σύγχρονος οδηγός επιβίωσης για οικογένειες και άτομα. Χωρίς να το δηλώνει, οδηγεί τον αναγνώστη να κάνει τη διάκριση μεταξύ ευτυχίας και επιτυχίας, μεταξύ ρόλου και προσώπου-εαυτού, διευρύνει τη ζωή για τον καθένα. Ο αναγνώστης, ακόμα κι αν βρίσκεται σε αδιέξοδο, επανατοποθετείται και ανακαλύπτει μόνος του ότι αυτό που του φαινόταν ως αδιέξοδο μπορεί να είναι μια ευκαιρία. Το βιβλίο δεν αφήνει ερωτηματικά, με οξυδέρκεια ανατέμνει τις οικογενειακές σχέσεις χωρίς να κατηγορεί κανέναν, αφήνει να διαφανούν οι λύσεις και οι ατομικές ευθύνες, αποφεύγει τον διδακτισμό, έχει ύφος χαλαρό, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στη διεισδυτικότητα και την αντικειμενικότητα. Και επιπλέον, οι σελίδες του είναι εμποτισμένες με αστείρευτο χιούμορ και άκρως μεταδοτικό κέφι για ζωή!