Η σημασία του βιβλίου του Κάφκα είναι αδιαμφισβήτητη. Ο επίκαιρος χαρακτήρας του, επίσης.

Τα σχέδια του Γιάννη Κολιού, προσπαθούν να ψηλαφήσουν και να αναδείξουν «τις εμμονικές, τις ζοφερές εικόνες που ο συγγραφέας περιγράφει» μετατρέποντας το αόρατο του κειμένου σε «οδυνηρά, χειροπιαστά ελέγξιμα ορατό».

Ο ήρωας του βιβλίου, στη θέση του οποίου μπορεί να βρεθεί δυνητικά κάθε ανθρώπινο ον του σύγχρονου κόσμου, του οποίου βλέπουμε να έχει εξαλειφθεί κάθε χαρακτηριστικό που θα συνέθετε την προσωπικότητα και την εικόνα του, παίρνει μορφή και σχηματοποιείται, ακολουθώντας τα χνάρια του λιτού χαρακτήρα των εκφραστικών μέσων και «της απλότητας της αφήγησης που παραπέμπει σε βιβλική παραβολή».

Ο Γιάννης Κολιός χρησιμοποιεί μόνο το άσπρο και το μαύρο και δημιουργεί την αίσθηση του «σχεδιαστικού κουτιού –κλωβού μέσα στο οποίο εγκιβωτίζεται ο κατηγορούμενος» κάνοντας πιο προφανή «τα όρια της τραγωδίας».