Κρίσεις υπήρχαν πάντοτε, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το ερώτημα είναι, πώς μπορεί ο καθένας, εκμεταλ­λευόμενος την κρίση στην οποιαδήποτε μορφή της, να βγει κερδισμένος από αυτή, κυρίως όμως να μάθει να θέτει και να απαντά σωστά στο ερώτημα για το αληθινό νόημα της ζωής.

Προς αυτή την κατεύθυνση σημαντική μπορεί να απο­δειχθεί η μαθητεία στους μεγάλους διδασκάλους της οι­κουμένης, τους Τρεις Ιεράρχες της Εκκλησίας, που έχουν το χάρισμα να προχωρούν σε ορθές διαγνώσεις της θρη­σκευτικής, πνευματικής, πολιτισμικής, πολιτικής, οικονο­μικής και εθνικής κρίσης, και να προτείνουν διεξόδους ακόμη και σήμερα, αντιμετωπίζοντας τα ζητήματα στην ουσία τους και δίχως σκοπιμότητες, σε αντίθεση με όλες τις αναποτελεσματικές θεωρητικές προτάσεις και τις αντίστοι­χες εφαρμογές τους που δοκιμάσαμε στην ιστορία μέχρι τώρα, προσπαθώντας να αλλάξουν την κοινωνία και τον άνθρωπο έξωθεν και όχι έσωθεν, όπως επιχειρεί διαχρο­νικά η Εκκλησία.