Από την τελευταία έκδοση του βιβλίου αυτού, το έτος 2012, μέχρι σήμερα έχει εκδοθεί σειρά νόμων, που άλλοτε προωθούν νέες τροποποιήσεις στην παραδοσιακή εργατική νομοθεσία και άλλοτε τροποποιούν τις πρόσφατες τροποποιήσεις. Αρκεί να αναφερθούμε στους  κυριότερους από αυτούς, όπως οι νόμοι 4111/2013, 4133/2013, 4139/2013, 4144/2013, 4151/2013, 4152/2013, 4172/2013, 4225/2014, 4254/2014, 4255/2014, για να επαληθευθεί η παραπάνω διαπίστωση. Η πλούσια αυτή νομοθετική παραγωγή δεν θέτει απλώς συνήθη προβλήματα ερμηνευτικά, όπως είναι επόμενο, αλλά δημιουργεί και πρόσθετα προβλήματα για διερεύνηση με τις διαδοχικές τροποποιήσεις τι ακριβώς ισχύει και για την ένταξή τους στο προϋφιστάμενο νομικό καθεστώς. Οι δύο αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ, 668/2012 και 2307/2014 έλυσαν το θέμα της συνταγματικότητας αλλά όλα τα άλλα ερμηνευτικά προβλήματα μένουν όπως είναι επόμενο εκκρεμή.

Πέρα όμως από τα νέα ερμηνευτικά προβλήματα, τα οποία επιχειρεί να αναλύσει η νέα έκδοση του βιβλίου αυτού, και την αναφορά στις πρόσφατες νομολογιακές λύσεις, καταβάλλεται προσπάθεια για μία συνολική αξιολόγηση των μεταρρυθμίσεων, που η βασική τους φιλοσοφία είναι διάχυτη και στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Από αυτή προκύπτει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο σκηνικό εργασιακών σχέσεων που οδηγεί σταδιακά στη διαμόρφωση ενός Νέου Εργατικού Δικαίου, με πολλαπλές αλλαγές στις προτεραιότητες προστασίας και στο περιεχόμενό της και τελικά στο είδος των νέων ρυθμίσεων.

Η ακριβής γνώση των νέων προσανατολισμών είναι σημαντικό ερμηνευτικό εργαλείο για τον εφαρμοστή του δικαίου, αλλά και αναγκαίο στοιχείο για τους ερευνητές για την αναζήτηση των νέων δικαιωμάτων εργασίας, για όσους βέβαια πιστεύουν ότι ο σεβασμός της εργασίας είναι άμεσα συνδεδεμένος με την ανάπτυξη.