Λογική
Εξαντλημένο
ISBN: 978-960-6624-66-7
Printa, Αθήνα, 3/2014
Ελληνική, Νέα
€ 16.96 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 256 σελ.
τ. 1
Γερμανική (γλώσσα πρωτοτύπου)
Περιγραφή

Σύμφωνα με την κατηγορηματική θέση του Καντ, για την πραγμάτευση της Λογικής και ιδίως της `Στοιχειολογίας` δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από τη θεωρία των τριών κύριων λειτουργιών του νοείν: των εννοιών, των κρίσεων και των συλλογισμών.
Η Λογική πρέπει να θεωρείται ως μια ιδιαίτερη, αυθυπόστατη και αυτοτελής επιστήμη, -και επομένως από τη γένεσή της και την αρχική της διαμόρφωση από τον Αριστοτέλη ως τις μέρες μας δεν θα μπορούσε να κερδίσει κατ` ουσίαν τίποτε ως προς την επιστημονική της θεμελίωση. Εξ ου και ο Καντ δεν επιδίωξε να θεμελιώσει τις λογικές αρχές της ταυτότητας και της αντίφασης σε μια ανώτερη αρχή, ούτε να παραγάγει τις λογικές μορφές της κρίσης. Αποδεχόταν και χρησιμοποιούσε την αρχή της αντίφασης ως μια αυτόδηλη πρόταση, η οποία δεν χρειάζεται να παραχθεί από μια ανώτερη θεμελιώδη αρχή. Περιόρισε μόνο τη χρήση, την ισχύ αυτής της αρχής, απομακρύνοντάς την από τη σφαίρα της μεταφυσικής, όπου ο δογματισμός προσπαθεί να της προσδώσει εγκυρότητα, και θεωρώντας την έγκυρη μόνο για την απλώς λογική χρήση.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Εισαγωγικό σημείωμα
ΛΟΓΙΚΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ι Η έννοια της Λογικής
II Κύριες διαιρέσεις της Λογικής - Έκθεση - Χρησιμότητα αυτής της επιστήμης
Σύνοψη της ιστορίας της Λογικής
III Η έννοια της φιλοσοφίας εν γένει - Η φιλοσοφία θεωρούμενη ως προς τη σχολαστική και την κοσμική της έννοια - Οι βασικές προϋποθέσεις και οι θεμελιώδεις σκοποί του φιλοσοφείν - Τα γενικότερα και σπουδαιότερα προβλήματα αυτής της επιστήμης
IV Σύνοψη της ιστορίας της φιλοσοφίας
V Η γνώση εν γένει - εποπτική και εννοιολογική γνώση· εποπτεία και έννοια, και ειδικά η διαφορά τους - λογική και αισθητική τελειότητα της γνώσης
VI Επιμέρους μορφές της λογικής τελειότητας της γνώσης
Α. Λογική τελειότητα της γνώσης ως προς την ποσότητα - Μέγεθος - Εκτατικό και εντατικό μέγεθος - Έκταση και βάθος η σπουδαιότητα και γονιμότητα της γνώσης - Προσδιορισμός του ορίζοντα των γνώσεών μας
VII Β. Λογική τελειότητα της γνώσης ως προς τη σχέση - αλήθεια - καθ' ύλην και τυπική ή λογική αλήθεια - κριτήρια της λογικής αλήθειας - ψεύδος και πλάνη - φαινομενικότητα ως πηγή της πλάνης μέσα για την αποφυγή της πλάνης
VIII Γ. Λογική τελειότητα της γνώσης ως προς την ποιότητα - ευκρίνεια - έννοια του γνωρίσματος εν γένει - διάφορα είδη γνωρισμάτων - προσδιορισμός της λογικής ουσίας ενός πράγματος - διαφορά της από την πραγματική ουσία - σαφήνεια, ένας υψηλότερος βαθμός ευκρίνειας - αισθητική και λογική σαφήνεια - διαφορά ανάμεσα στην αναλυτική και τη συνθετική σαφήνεια
IX Δ. Λογική τελειότητα της γνώσης ως προς τον τρόπο - βεβαιότητα - η έννοια της παραδοχής εν γένει - τρόποι παραδοχής: γνώμη, πίστη, επισταμένη γνώση - πεποίθηση και υποκειμενική βεβαιότητα - εφεκτικότητα και αναβολή μιας κρίσης - προσωρινές κρίσεις - προκαταλήψεις, κύριες μορφές και πηγές τους
Χ Πιθανότητα - ορισμός του πιθανού - διάκριση της πιθανότητας από την αληθοφάνεια - μαθηματική και φιλοσοφική πιθανότητα - υποκειμενική και αντικειμενική αμφιβολία - σκεπτικιστικός, δογματικός και κριτικός τρόπος του σκέπτεσθαι ή (σκεπτικιστική, δογματική και κριτική) μέθοδος στη φιλοσοφία - υποθέσεις
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Περί της διαφοράς ανάμεσα στη θεωρητική και την πρακτική γνώση
ΓΕΝΙΚΗ ΣΤΟΙΧΕΙΟΛΟΓΙΑ
1. ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ
Η έννοια εν γένει και η διαφορά της από την εποπτεία
Ύλη και μορφή των εννοιών
Εμπειρικές και καθαρές έννοιες
(A priori ή a posteriori) δεδομένες και δημιουργημένες έννοιες
Λογική προέλευση των εννοιών
Οι λογικές πράξεις της σύγκρισης, του διαλογισμού και της αφαίρεσης
Βάθος και πλάτος των εννοιών
Μέγεθος του πλάτους των εννοιών
Ανώτερες και κατώτερες έννοιες
Γένος και είδος
Ανώτατο γένος και κατώτατο είδος
Ευρύτερη και στενότερη έννοια - Επάλληλες έννοιες
Σχέση της κατώτερης προς την ανώτερη έννοια - της ευρύτερης προς τη στενότερη έννοια
Γενικοί κανόνες που αφορούν την υπόταξη των εννοιών
Όροι της γένεσης των ανώτερων και κατώτερων εννοιών: λογική αφαίρεση και λογικός προσδιορισμός
Χρήση των εννοιών in abstracto και in concreto
2. ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ
Ορισμός της κρίσης εν γένει
Ύλη και μορφή των κρίσεων
Αντικείμενο τον λογικού διαλογισμού - η απλή μορφή των κρίσεων
Λογικές μορφές των κρίσεων: ποσότητα, ποιότητα, σχέση και τρόπος
Ποσότητα των κρίσεων: καθολικές, μερικές, ενικές
Ποιότητα των κρίσεων: καταφατικές, αποφατικές, αόριστες
Σχέση των κρίσεων: κατηγορικές, υποθετικές, διαζευκτικές
Κατηγορικές κρίσεις
Υποθετικές κρίσεις
Τρόποι σύνδεσης στις υποθετικές κρίσεις: modus ponens και modus tollens
Διαζευκτικές κρίσεις
Ύλη και μορφή των διαζευκτικών κρίσεων
Ιδιάζων χαρακτήρας των διαζευκτικών κρίσεων
Τρόπος των κρίσεων: προβληματικές, βεβαιωτικές, αποδεικτικές
Εκθέσιμες κρίσεις
Θεωρητικές και πρακτικές προτάσεις
Αναπόδεικτες και αποδείξιμες προτάσεις
Θεμελιώδεις προτάσεις
Εποπτικές και εννοιολογικές θεμελιώδεις προτάσεις: αξιώματα και ακροάματα
Αναλυτικές και συνθετικές προτάσεις
Ταυτολογικές προτάσεις
Αίτημα και πρόβλημα
Θεωρήματα, πορίσματα, λήμματα και σχόλια [...]
3. ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ