Το πιο άγνωστο δάχτυλο του αριστερού μου χεριού είναι το τέταρτο, λίγο πριν το μικρό-μικρό. Δεν κάνω τίποτα, ούτε με το νύχι του, ούτε ποτέ μόνο του το χρησιμοποιώ. Μόνο όταν είναι να κολλήσω κάτι με σελοτέιπ, και τ` άλλα τρία δάχτυλα έχουν ήδη πάνω τους σελοτέιπ, τότε το χρησιμοποιώ. Είναι δάχτυλο ήσυχο, ερωτευμένο με μια κοπέλα κρυμμένη κάτω από το μολύβι μου, κι αυτή νούμερο τέσσερα, κι αυτή δάχτυλο, αλλά του άλλου μου χεριού.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]