Όταν το 1932 εκδόθηκε το βιβλίο του Ερνστ Κασσίρερ Η φιλοσοφία του Διαφωτισμού –ένα έργο μεγάλης φιλοσοφικής αξίας, το τελευταίο που εξέδωσε ο συγγραφέας του στη Γερμανία-, βάραινε ακόμα στην πνευματική ατμόσφαιρα η αρνητική κρίση που είχε διατυπώσει ο Ρομαντισμός, ενώ παράλληλα έριχνε απειλητική τη σκιά του ένας επιθετικός και σκοταδιστικός Αντιδιαφωτισμός. Σε αυτές τις συνθήκες, ο Κασσίρερ αναλαμβάνει την υπεράσπιση του Διαφωτισμού και προσπαθεί να συλλάβει και να φωτίσει το βαθύτερο νόημα της φιλοσοφίας του. Η μέθοδος που επιλέγει για να παρουσιάσει τη φιλοσοφία του Διαφωτισμού δεν είναι η έκθεση με χρονολογική σειρά των θεωριών τις οποίες αυτή ανέπτυξε, ούτε η περιγραφή και η ανάλυση όσων στοχάστηκαν και δίδαξαν οι κορυφαίοι διανοητές της· είναι η ανάδειξη των θεμελιωδών ιδεών που της προσδίδουν συνοχή, καθώς και της εσωτερικής της κίνησης και της δημιουργικής της αξίας. Στόχος του έργου, όπως τον ορίζει ο ίδιος ο συγγραφέας, ήταν «να προσεγγιστεί ο Διαφωτισμός όχι ως προς το πλάτος του αλλά ως προς το ιδιάζον βάθος του, να παρουσιαστεί όχι μέσα από το σύνολο των ιστορικών του αποτελεσμάτων και των ιστορικών του εκφάνσεων αλλά υπό το φως της ενότητας της νοητικής του προέλευσης και της αρχής που τον προσδιορίζει». Ο Διαφωτισμός κληρονομεί ιδέες και θεωρίες από τους προηγούμενους αιώνες αλλά διαμορφώνει «μια εντελώς νέα και ιδιάζουσα μορφή φιλοσοφικής σκέψης». Ακόμη και όταν επεξεργάζεται προϋπάρχοντα διανοήματα ή απλώς χτίζει πάνω στις βάσεις που έθεσε ο 17ος αιώνας, «με ό,τι και αν καταπιάνεται ο Διαφωτισμός του προσδίδει διαφορετικό νόημα και έτσι διανοίγει ένα νέο φιλοσοφικό ορίζοντα». Η φιλοσοφία του Διαφωτισμού δεν εγκλωβίζεται στα όρια ενός παγιωμένου θεωρητικού οικοδομήματος ούτε περιορίζεται σε καθορισμένα αξιώματα που τέθηκαν μια για πάντα. Αντίθετα κινείται ελεύθερα και «ανακαλύπτει μέσα από αυτή την εσωτερική της πορεία τη θεμελιώδη μορφή της πραγματικότητας, τη μορφή ολόκληρου του φυσικού και πνευματικού είναι». Ο Διαφωτισμός «δεν αντιλαμβάνεται τη σκέψη ως απείκασμα της ζωής, αλλά επιπλέον την επιφορτίζει με τη δύναμη και την αποστολή να διαμορφώνει τη ζωή». Σύμφωνα με τον Κασσίρερ, έργο της φιλοσοφίας είναι να ελευθερώσει τον άνθρωπο ενεργοποιώντας την ικανότητά του να αναστοχάζεται κριτικά. Αυτό το κατόρθωσε με υποδειγματικό τρόπο η φιλοσοφία της εποχής του Διαφωτισμού.