Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (Honore de Balzac, 1799-1850) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Με τον Ουγκό και τον Φλωμπέρ συγκαταλέγεται στους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος. Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία. Από την ηλικία των 20 ετών αφοσιώθηκε στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Πολυγραφότατος, δημιούργησε εκατοντάδες ήρωες μέσα απ` τα βιβλία του· ανθρώπινους χαρακτήρες με πάθη και αδυναμίες. Στο έργο του καθρεφτίζεται με ζωντανά χρώματα η ζωή στη Γαλλία το πρώτο μισό του 19ου αιώνα.
Υπήρξε πληθωρική προσωπικότητα με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την εργατικότητά του, το ακατάβλητο σθένος και την υπερβολή στην προσωπική του ζωή. Κορυφαία δημιουργία του η `Ανθρώπινη κωμωδία` αποτελεί το σύνολο 91 ολοκληρωμένων και 48 ημιτελών έργων του: νουβέλες, μυθιστορήματα και πραγματείες. Πέθανε στο αποκορύφωμα της δόξας του στο Παρίσι σε ηλικία 51 ετών.
`...Η μουσική μου είναι ωραία, αλλά όταν η μουσική περνά από το αίσθημα στην ιδέα δεν μπορεί παρά να έχει ως ακροατές ανθρώπους-ιδιοφυΐες, γιατί μόνο αυτοί κατέχουν τη δύναμη να ανταποκριθούν σ` αυτήν. Η δυστυχία μου βρίσκεται στο γεγονός ότι άκουσα τις συναυλίες των αγγέλων και ότι πίστεψα πως οι άνθρωποι μπορούν να τις καταλάβουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τις γυναίκες, όταν ο έρωτάς τους παίρνει θεϊκές μορφές. Οι άνδρες δεν τις καταλαβαίνουν πια`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]