`Ένιωθε το μυαλό του ξαφνικά ν` αποκτάει φτερά και να κινείται ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Και είχε την πεποίθηση, που ολοένα θέριευε μέσα του, ότι μια ένοχη σιωπή εξουσίαζε τα πάντα γύρω του.
Όλοι κάτι ήξεραν και το κρατούσαν μυστικό. Όλοι είχαν στη σκέψη τους ανείπωτους λογισμούς που φύλαγαν ο ένας από τον άλλο επτασφράγιστα κλειστούς. Και τότε, μια ακαταμάχητη αγωνία ένιωσε να τον κυριεύει.
Να σπάσει αυτή τη σιωπή, να θρυμματίσει τους πονηρούς λογισμούς, να εκμηδενίσει το έρεβος που απλωνόταν παντού...`
Ο Σταύρος Ντάρλας κάνει τη θητεία του ως αγροτικός γιατρός στο Πετροχώρι, ένα ημιορεινό χωριό σε κάποιο νησί του Αιγαίου, στις αρχές της δεκαετίας του `80. Παρά τον συνεσταλμένο και δειλό χαρακτήρα του, βρίσκεται στο στόχαστρο των μικρόψυχων αντιλήψεων των κατοίκων και συμπαρασύρεται στη δίνη των γεγονότων. Είκοσι δύο χρόνια μετά, τα πάντα γύρω του έχουν αλλάξει. Αλλά περισσότερο και από τη δική του μεταμόρφωση, νιώθει πως τίποτα πια δεν μπορεί να είναι όπως παλιά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]