Το κοινό νήμα που διατρέχει τις σελίδες αυτού του βιβλίου αναφέρεται στη δυσανεκτική συμβίωση της συνεχούς διάψευσης και της ου-τοπικής και ου-χρονικής ελπίδας. Γραμμένα σε διαφορετικές περιόδους, τα κείμενα που ακολουθούν αποτελούν απόπειρες ανάγνωσης της κινούμενης πραγματικότητας. Δεν εμπεριέχουν προτάσεις, ούτε προδιαγράφουν στρατηγικές. Αρκούνται στην επισήμανση μιας σειράς αδιεξόδων που δεν φαίνεται να είναι δυνατόν να αρθούν αλλιώς παρά μέσα από ριζικές αναθεωρήσεις των τρόπων με τους οποίους αντιμετωπίζουμε τους άλλους, την κοινωνία και τον κόσμο. Συνέχονται μεταξύ τους από την ελπίδα για `εκείνο-που-δεν-υπάρχει-ακόμα`.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]