Ο Λάκκος Ηρακλείου. Σήμερα μια υποβαθμισμένη περιοχή, αγκομαχά να ακολουθήσει το τρένο της ανάπτυξης. Τότε, στο Ηράκλειο του Μεσοπολέμου, περιοχή των απόβλητων, του ρεμπέτικου, των τρελαμένων ποιητών. Εκεί, και στην ευρύτερη περιοχή, διασταυρώνονται οι ζωές των ηρώων μας.
Η Ρόζα!!! Αφού πετιέται στο δρόμο, καταλήγει στις παρυφές της πορνείας, κουβαλά το σαρκίο της και πουλάει μπουκέτα λουλουδιών, σώζει κι ερωτεύεται, τον Νίκο, έναν κομμουνιστή επαναστάτη. Ζουν μαζί και οργανώνουν με τους συντρόφους τους τον `Σπάρτακο`.
Ένα αθλητικό και πολιτιστικό σωματείο για τους εργάτες. Μέχρι που ο `Ερημίας`, μυστικός ασφαλίτης και ο Ζίχνος, Αντισυνταγματάρχης Χωροφυλακής, απλώνουν τα δίχτυα τους για να πατάξουν τις επαναστατικές κινήσεις των εργατών που ζητούν τα δίκια τους και στέλνουν τον Νίκο στην εξορία.
Δυο φερέλπιδες πλούσιοι αστοί: Ο Γιάννης Μεσίνογλου εκ Μικρός Ασίας και ο Μηνάς Ψαρρός, υιοθετημένος γόνος Αλεξανδρινής οικογένειας. Σαν κομήτες διαγράφουν τη δική τους προσωπική πορεία και καταλήγουν στο Ηράκλειο που διψά για ανάπτυξη. Εργοστασιάρχες σαπουνιού και σταφίδας ρουφάνε το βιος του νησιού και υλοποιούν την `ανάπτυξη`. Οι ζωές τους στα όρια. Κραιπάλη και βίτσια. Η Ρόζα, ανάμεσά τους.
Τι δουλειά έχει η Αναστασία Λεβιτάκη, πλούσια κόρη, στην ομάδα των Αρχειομαρξιστών;
Πολιτείες Αθέατες, ζωές αθέατες. Το τέλος της ιστορίας είναι κόκκινο. Από αίμα κι ελπίδα...
Ιστορίες για τον έρωτα και την επανάσταση. Ένας φόνος. Προδοσία αλλά και πίστη. Ανατροπές. Από τη Μικρά Ασία και την Αλεξάνδρεια στο Λάκκο του Ηράκλειου, στο Βερολίνο των Ναζί, στην ουτοπία, στο `Βουνό της Αλήθειας`...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]