Παρά την ραγδαία εξάπλωση των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας, που καθιέρωσε την εύκολη και ταχύτατη επαφή, και παρά τη γενική εντύπωση ότι το επάγγελμα του διπλωμάτη έχει ίσως ξεπερασθεί από την αμεσότητα των διεθνών συναντήσεων, εξακολουθώ να πιστεύω ότι, ακόμη και σήμερα, τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αποστολή, τη γνώση, τον επαγγελματισμό και την αποτελεσματικότητα της προσωπικής επαφής και διεισδυτικότητας του διπλωμάτη.
Όλα όσα συμφωνούν οι ηγέτες με δύο απλές κουβέντες, δεν ξεκινούν, ούτε τελειώνουν ποτέ εκεί. Έχει προηγηθεί η συγκέντρωση των στοιχείων, η ανάλυση, η σύνθεση και οι εισηγήσεις που έχουν προετοιμάσει οι διπλωμάτες. Είναι, εξ άλλου, εκείνοι που στη συνέχεια καλούνται να τα προωθήσουν και να τα υλοποιήσουν, με τέχνη, γνώση και εμπειρία. Κάνοντας χρήση, τις περισσότερες φορές, της προσωπικής χημείας που μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ συναδέλφων, της εντιμότητας, της φαντασίας και της εφευρετικότητας, που είναι τα `κλειδιά` της επιτυχημένης πορείας του διπλωμάτη, καταφέρνουν να δώσουν `σάρκα και οστά` και τέλος `ζωή`, σε όσα συνομολογούνται σε ανώτατο επίπεδο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]