Πως γίνεται, ειδικά αυτή την περίοδο, να είσαι νέος και να το βουλώνεις;
Να καταστρέφεται η ζωή σου, να γενοκτονούν σε βάρος σου κι εσύ να λείπεις από το παρόν σου;
Να είσαι νέος και να το βουλώνεις! Που σημαίνει να μην αντιδράς, να μην εξεγείρεσαι, να μην ονειρεύεσαι, να μη ρωτάς γιατί!
Να είσαι νέος και να νιώθεις αδύναμος! Να είσαι νέος και η μόνη προοπτική σου να είναι η φυγή: η φυγή από τη χώρα σου, από τους φίλους σου, από την οργή σου, από το μέλλον σου, από τη φύση σου!
Όταν αποφασίσαμε να διοργανώσουμε την 4η Ακρόαση Νέων Δημιουργών της Μικρής Άρκτου, θέλαμε να ερευνήσουμε αν η εκκωφαντική σιωπή των νέων σήμερα υπονοεί και υποκρύπτει υπόγειες διεργασίες και διαδρομές. Αν δηλαδή συσσωρεύει αποθέματα ενεργειακής δύναμης, που κάποια στιγμή αναπότρεπτα θα εκραγούν, διαμορφώνοντας τοπία δημιουργικής αντίστασης... Αλλιώς τίποτε δεν θα είχε νόημα πια. Ένα κατεστραμμένο μέλλον δεν αφήνει περιθώρια αναπνοής σε ένα υποταγμένο παρόν. [...]