Ο χρόνος έγειρε... Μια ιστορία προσωπική, βιωματική κι όμως τόσο `παγκόσμια`. Μια ιστορία σ` ένα χωριό της Μάνης, της Σικελίας ή της Χιλής, σε μια εποχή τόσο κοντινή, χρονικά, στη δική μας, αλλά και τόσο απίστευτα μακρινή. Μια ιστορία που θυμίζει Καζαντζάκη αλλά και Μάρκες και που μέσα από τα λόγια της σοφής γερόντισσας αφηγήτριας επιχειρεί την ψυχολογική και κοινωνιολογική προσέγγιση μιας ολόκληρης εποχής.
Μια σπουδή πάνω στην ανθρώπινη ψυχολογία αλλά και στην εγκληματολογία!
Καθηλωτικό, ανθρώπινο, συγκινητικό, `σκληρό`!
[...] και να `θελες να γλιτώσεις, δεν μπόραγες. Ερχότανε το κακό και σε γύρευε [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]