Με το βιβλίο αυτό θέλω να δοξάσω το όνομα του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού για όσες ευεργεσίες μου έχει κάνει. Το νιώθω υποχρέωσή μου να ψάλω μαζί με τον ψαλμωδό, `διηγήσομαι πάντα τα θαυμάσιά σου`.
Είναι πράγματι θαυμαστά αυτά που συμβαίνουν σε όλους μας, τα οποία συνήθως δεν κατανοούμε την ώρα εκείνη. Έρχεται όμως η στιγμή που αντιλαμβανόμαστε πως ό,τι έγινε, έγινε για τη σωτηρία μας και μόνο.
`Τίποτε δεν είναι τυχαίο· όλα γίνονται από την πρόνοια του Θεού για την σωτηρία της ψυχής μας. Όμως εμείς δεν το συνειδητοποιούμε αυτό εκείνη τη στιγμή, όπως δεν μπορούμε να αισθανθούμε τη γεύση και την ουσία ενός άγουρου και ανώριμου φρούτου, παρά μόνο όταν ωριμάσει`, μου έλεγε χαρακτηριστικά ο Γέροντας Πορφύριος. Πρέπει να ωριμάσει το φρούτο, αλλά πρέπει να ωριμάσουμε κι εμείς για να αντιληφθούμε πως ό,τι συνέβη στη ζωή μας ήταν για τη σωτηρία μας. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]