`Το είδωλο`:
`Πάει κι αυτή η μέρα`, λέω μέσα μου.
`Δεν θα ξανάρθει!`
Το βλέμμα μου μισό,
ανταμώνει το είδωλό μου
μέσα στο τζάμι. Με κοιτάζει!
`Τι έδωσες σήμερα;` ρωτάει.
`Έσκυψες στον συνάνθρωπό σου;
Πήρες μια στάλα από τη λύπη του;
Αλάφρωσες τον πόνο του; Τον χρόνο
που σου δάνεισαν, τον επέστρεψες στη ζωή;
Τι είπες;
...Ψεύτη!
Πάλι γι` αύριο το άφησες...`