Δεκαετία του 1930. Η Έρζι χωρίζει τον πλούσιο άντρα της και παντρεύεται τον Μίχαγι, έναν ονειροπόλο και εσωστρεφή χαρακτήρα. Πηγαίνουν το μήνα του μέλιτος στην Ιταλία. Εκεί, μια απρόσμενη συνάντηση με έναν παλιό του φίλο θα προκαλέσει στον Μίχαγι μια βαθιά ψυχολογική κρίση η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με την ίδια του την επιλογή να παντρευτεί και με τη νοσταλγία της χαμένης του νιότης και των χαμένων του φίλων, μιας ετερόκλητης συντροφιάς που περιλαμβάνει εξαιρετικά ασυνήθιστους χαρακτήρες: τον Τάμας, έναν αυτοκαταστροφικό μποέμ, τον Έρβιν, έναν ποιητή γεμάτο πάθη που γίνεται ασκητής, τον Γιάνος, έναν κοσμικό απατεώνα και τέλος, την Εύα μια μοιραία για όλους γυναίκα. Ο Μίχαγι θα προβεί σε μια κίνηση που θα κλονίσει κάθε πιθανότητα ευημερίας του γάμου του για να μπει σε μια μοναχική και αβέβαιη περιπλάνηση στην Ιταλία και στην αναζήτηση του αληθινού έρωτα στην φευγαλέα και αινιγματική μορφή της Εύας. Από την άλλη, η Έρζι θα αναγκαστεί να κάνει και αυτή, με άλλο τρόπο, τη δική της πορεία προς την ερωτική και αισθηματική αυτογνωσία.
Ο Άνταλ Σερμπ, σπουδαία μορφή της ουγγρικής λογοτεχνίας -άγνωστος όμως στην Ελλάδα- συνθέτει ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που κινείται με χάρη και μαστοριά ανάμεσα στον ανάλαφρο, πανέξυπνα χιουμοριστικό τόνο, το βαθύ ρομαντισμό και τη φιλοσοφική και ψυχολογική ενδοσκόπηση.
Ένα μυθιστόρημα πρωτίστως για τον έρωτα και το θάνατο, τις διαφορές των δυο φύλων, τα όνειρα της νιότης και τους συμβιβασμούς της ενηλικίωσης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]