Ο Καραβέλας όπως παρανομάζεται ο τραχύς γέροντας της νουβέλας, βρίσκεται στον αντίποδα της ευαγγελικής μορφής του Τουρκόγιαννου. Η ζωή του καθορίζεται από το αχαλίνωτο σαρκικό πάθος για μια νέα παντρεμένη γυναίκα, ένα πάθος που θα τον οδηγήσει στην ηθική εξαχρείωση, ακραία έκφραση της οποίας είναι η στάση του απέναντι στην άρρωστη κι ετοιμοθάνατη γυναίκα του. Αν όμως τη ζωή του την όρισε το σαρκικό πάθος, στο τραγικό τέλος θα τον οδηγήσουν η απληστία και η αρπακτικότητα των συγχωριανών του. «Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα» (1920) δημοσιεύεται έναν χρόνο μετά τον «Κατάδικο» (1919) και συγκροτεί μαζί του ένα εξαίρετο αντιστικτικό δίπτυχο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]