Η δημοσίευση της τρίτομης "Εξόδου" είναι το καταστάλαγμα μακρόχρονης συλλογικής προσπάθειας που αρχίζει το 1930. Οφείλεται κατά βάση στην πρωτοβουλία, το μόχθο και τη δημιουργική φαντασία της μεγάλης ελληνίδας Μέλπως Λογοθέτη-Μερλιέ που αξιώθηκε να έχει την αμέριστη πνευματική και υλική συμπαράσταση του συζύγου της, ξεχωριστού φιλέλληλα Οκτάβ Μερλιέ και των άξιων συνεργατών της του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών. [...]
Τα κείμενα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αποτελούν επιλογή από άλλα πολλαπλάσια που μένουν στους φακέλους του Αρχείου του Κ.Μ.Σ. Τα έχουν αφηγηθεί στους συνεργάτες του Κέντρου -που τα κατέγραψαν αμέσως- άνθρωποι απλοί, αγρότες, εργάτες, επαγγελματίες, παπάδες, δάσκαλοι και νοικοκυρές. [...] Οι επεμβάσεις των συνεργατών δεν ήταν παρά επουσιώδεις, που απέβλεπαν στο να είναι η αφήγηση, ως γραπτό πια κείμενο, κατανοητή και ευκολοδιάβαστη. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου, Γ. Τενεκίδης)