Τούτο το μικρό σύγγραμμα ήταν αρχικά μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου. Γύρω στα 1875 ο δρ. Ε. Ντίρινγκ, ιδιώτης υφηγητής (Privatdozent) στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, διακήρυξε ξαφνικά και με αρκετό θόρυβο ότι προσηλυτίστηκε στο σοσιαλισμό και φιλοδώρησε το γερμανικό κοινό όχι μονάχα με μια λεπτομερειακή σοσιαλιστική θεωρία, αλλά επίσης και με ένα ολοκληρωμένο πρακτικό σχέδιο για την αναδιοργάνωση της κοινωνίας. Ήταν αυτονόητο ότι χτύπησε τους προδρόμους του. Πρώτα απ` όλους τίμησε τον Μαρξ, περιλούζοντάς τον με όλο το περιεχόμενο της μανίας του. Αυτό έγινε την εποχή που μόλις είχε τελειώσει η συγχώνευση των δυο τμημάτων του Σοσιαλιστικού Κόμματος στη Γερμανία -Αιζεναχικών και Λασανικών- και το Κόμμα με αυτόν τον τρόπο δεν απέκτησε μονάχα μια τεράστια αύξηση της δύναμής του, αλλά, πράγμα σπουδαιότερο, και την ικανότητα να χρησιμοποιεί όλη αυτήν τη δύναμη ενάντια στον κοινό εχθρό. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]