Στο παρόν βιβλίο εξετάζεται η έννοια της `ενσυναίσθησης`, η οποία στην ξένη βιβλιογραφία συναντάται με τον όρο empathy. Πρόκειται για μια έννοια που έχει διερευνηθεί σε μεγάλο βαθμό από τους εξελικτικούς και τους κοινωνικούς ψυχολόγους, με στόχο την ανάπτυξη προγραμμάτων εκπαίδευσης παιδιών σχολικής ηλικίας πάνω στην ενσυναίσθηση, για την προαγωγή της προ-κοινωνικής συμπεριφοράς και τη μείωση της επιθετικότητας. Στο χώρο της ψυχοθεραπείας ωστόσο η μελέτη της ενσυναίσθησης βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο. Μόνο κατά τα τελευταία χρόνια άρχισε να παρατηρείται οργανωμένη ερευνητική δραστηριότητα. [. . .] Στο βιβλίο αυτό θα περιγραφεί κατ` αρχάς η εξελικτική πορεία που ακολούθησε η έννοια της ενσυναίσθησης και θα παρατεθούν οι κυριότεροι εννοιολογικοί ορισμοί που της έχουν κατά καιρούς δοθεί από μεγάλο αριθμό μελετητών. Παράλληλα θα παρουσιαστούν οι κυριότερες αντιλήψεις σχετικά με τη φύση και τη δομή της. Στη συνέχεια η ενσυναίσθηση και ο ρόλος της στη θεραπευτική διαδικασία θα εξεταστούν στο πλαίσιο τριών κλασικών ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων - της πελατοκεντρικής, της βιωματικής και της ψυχαναλυτικής - καθώς και στο πλαίσιο άλλων, πιο σύγχρονων προσεγγίσεων και θεωριών.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]