`Η Ελλάδα πρέπει να οδηγηθεί σε πτώχευση χωρίς να θιγούν οι αγορές. Αυτό αποφάσισαν οι επίσημοι κύκλοι της ευρωζώνης σε άμεση συνεννόηση με τους μεγαλύτερους διεθνώς θεσμικούς επενδυτές και τις ευρωπαϊκές τράπεζες που κατέχουν τον κύριο όγκο ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους`. Αυτή η αναγγελία δεν έγινε μετά την απόφαση της 21ης Ιουλίου 2011. Ούτε μετά την απόφαση της συνόδου της 26ης και 27ης Οκτωβρίου 2011. Έγινε από τον οικονομολόγο-αναλυτή Δημήτρη Καζάκη στις 4 Μαρτίου 2010! Στην... πρώτη παράγραφο του πρώτου άρθρου του που δημοσιεύθηκε στο `Ποντίκι`.
Τότε ο - τέως πια - πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε ακόμη αναγγείλει την υπαγωγή της Ελλάδας στην οικονομική (και εξελισσόμενη ταχέως σε δημοσιονομική και πολιτική) επιτήρηση από την τρόικα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο τίτλος εκείνου του άρθρου, `Διάσωση μέσω πτώχευσης`, ίσως έμοιαζε υπερβολικός για μια χρονική στιγμή κατά την οποία οι περισσότεροι αμφέβαλλαν ακόμη και για το αν η Ελλάδα θα υπαχθεί στην επιτήρηση του ΔΝΤ.
Τότε άλλωστε ήταν ακόμη κοινή πεποίθηση πως οι θεσμικές προβλέψεις του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αποτελούσαν τη βάση της πολιτικής λειτουργίας της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου πολλοί αναλυτές και πολιτικά πρόσωπα θεωρούσαν δημοσίως αδιανόητη αυτήν την προοπτική, παρ` ότι τα μαύρα σύννεφα είχαν αρχίσει να πυκνώνουν πάνω από την Ελλάδα και το πολιτικό ρεπορτάζ πολλών ΜΜΕ γνώριζε από καιρό πως αυτή η προοπτική βρίσκεται `πολύ ψηλά` στις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Καθώς η αρθρογραφία του Δ. Καζάκη εξελισσόταν μέσα από τις στήλες του `Ποντικιού`, διαγραφόταν μια όλο και πιο ζοφερή εικόνα του ελληνικού μέλλοντος. Στο πρώτο εκείνο άρθρο σημείωνε: `Το κεντρικό ζητούμενο, το κλειδί του σχεδίου, είναι να περάσει ολόκληρη η δημοσιονομική διαχείριση της χώρας, και κατά συνέπεια ολόκληρη η χώρα, στον απόλυτο έλεγχο της επιτροπείας, δίχως να υπάρξουν σοβαρές αντιστάσεις ή αντιδράσεις`.
Σήμερα, είκοσι μήνες αργότερα, βλέπουμε την υλοποίηση εκείνου του στόχου να βρίσκεται σε εξαιρετικά προχωρημένο στάδιο. Η Ελλάδα θα βρίσκεται εκτός χρηματοπιστωτικών αγορών για την επόμενη δεκαετία, ενώ δεκάδες απεσταλμένοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι έτοιμοι να καταλάβουν κάθε ζωτικό τομέα της ελληνικής οικονομίας και διοίκησης, με επικεφαλής τον Γερμανό τεχνοκράτη Χορστ Ράιχενμπαχ, ο οποίος, εξοπλισμένος με εκτελεστικές εξουσίες, θα υποκαθιστά την κυβέρνηση. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]