(. . .) Ο πραγματικός εγκυκλοπαιδιστής βάζει τα πράγματα στη θέση τους, εξομαλύνει τις αντιφάσεις και συστηματοποιεί τα θέματά του με σιδερένια πυγμή. Η δουλειά του εξυπηρετεί τους πτωχούς τω πνεύματι. Η `Εγκυκλοπαίδεια της βλακείας` αντίθετα, αφήνει άπλετο χώρο για αντικρουόμενες πληροφορίες. Από τη μία η εγκυκλοπαίδεια αυτή, εξετάζει την ετυμολογία, το φαινόμενο και τη θεωρία της βλακείας· από την άλλη, επιχειρεί να αναπτύξει μια μέθοδο που θα αποκαλύπτει τη βλακεία της σκέψης μας. Ο στόχος είναι να διαμορφωθεί μια ατομική θεωρία η οποία, στην καλύτερη περίπτωση, προτείνει μια πρωτότυπη μέθοδο προσέγγισης αυτονόητων φαινομένων. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]