Θέση αυτού του βιβλίου είναι πως ο νεο-Έλληνας, λόγω ιστορίας, κληρονομικότητας και χαρακτήρα, παρουσιάζει μεγαλύτερο άνοιγμα ανάμεσα επιθυμία και πραγματικότητα, από τον μέσο όρο των άλλων ανθρώπων.
Αν δηλαδή το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ήδη τη βεβαιότητα ενός ποσού δυστυχίας - το να είσαι Έλληνας, προοιωνίζει μια μεγαλύτερη δόση.
Μιλάμε για τη `δυστυχία τού να είσαι Έλληνας`.

Ένα βιβλίο που έγινε πια κλασικό. Πικρό κείμενο αυτογνωσίας, έθεσε με το δικό του σαρκαστικό τρόπο το θέμα της νεοελληνικής ταυτότητας. Από το 1975 ανατυπώνεται συνέχεια, έχοντας πουλήσει πάνω από εκατό χιλιάδες αντίτυπα.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]