«Είναι δυνατόν κάποιος χριστιανός να κάνει μια θυσία, αλλά την ώρα που θυσιάζεται να θεωρεί το κέντρο βάρους της θυσίας τον εαυτό του και να μην ενδιαφέρεται παρά μόνο για το άτομό του. Η ανδρεία του μπορεί να ταΐζει τον εγωισμό του και η ευλάβειά του να μεγαλώνει την υπερηφάνειά του. Χωρίς αγάπη πραγματική, η αγαθοεργία γίνεται εγωισμός και το μαρτύριο πνευματική αλαζονεία».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]