«Η γιαγιά μου έλεγε πάντα πως η καρδιά αυτού του καθρέφτη χτυπούσε κάτω δεξιά...» όμως, όπου κι αν βρίσκεται η καρδιά του καθενός, δεν είναι δύσκολο να την ακούσεις. Ο χάρτινος κηπουρός, ο μοναχικός τηλεφωνητής, ο μικρός τυμπανιστής και το μωρολούλουδο, περιμένουν να σου μιλήσουν. Ίσως να έχουν να πουν κι άλλα ακόμα. Ίσως σε σένα να πουν όσα δεν άκουσα εγώ. Ίσως ακόμα, ψάχνοντας να τους βρεις μέσα στον κόσμο, να γνωρίσεις άλλους, που κανείς δεν τους ξέρει ακόμα. Κι αν δεν ξέρεις τη γλώσσα τους, κοίταξέ τους στα μάτια. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]