H Μάνα Γη, η Μάνα Φύση δεν ανήκει σε κανένα, ούτε σ’ εμάς τους πολλούς κι «ανώνυμους», ούτε στους λίγους ισχυρούς κι «επώνυμους». Όλοι είμαστε προσωρινοί χρήστες της και δωρεάν τρόφιμοι των αγαθών της. Παρ’ όλα αυτά, άμυαλοι και άπληστοι καθώς είμαστε (κυρίως οι ισχυροί), αντί να την προσέχουμε «ως κόρην οφθαλμού», την καταστρέφουμε και τη δηλητηριάζουμε βάναυσα και ανεπανόρθωτα. Εμείς οι μεγάλοι, αποδειχτήκαμε ανίκανοι να την προστατέψουμε. Η μοναδική ελπίδα σωτηρίας της είναι τα παιδιά, που οι κεραίες ευαισθησίας τους είναι αγνές και καθαρές, αμόλυντες ακόμα από πονηρά συμφέροντα, όπως οι δικές μας. Παιδιά, δική σας είναι η Γη και η Φύση. Ζητήστε επίμονα από τους γονείς, τους δάσκαλους σας και όλους τους μεγάλους να βοηθήσουν για την σωτηρία της. Επίμονα όμως!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]