Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί συνθετική προσέγγιση μιας ιστορίας εξαιρετικά περίπλοκης: της ιστορίας της πρωτεύουσας και των πόλεων μιας αυτοκρατορίας, η ζωή της οποίας παρατάθηκε από την υστερορωμαϊκή εποχή μέχρι τα μέσα του 15ου αι., εκεί όπου κέντρα διαμορφωμένα κατά την αρχαιότητα έπρεπε να συνυπάρξουν δίπλα σε νεοθεμελιωμένες πόλεις. Είναι η ιστορία της οριστικής κρίσης των πολεοδομικών προτύπων που είχαν διαμορφωθεί στις αρχαίες μήτρες και της επιβολής της χριστιανικής «νέας πόλεως» - της εγκατάλειψης της αγοράς και της δύσκολης παραμονής, κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, στο εσωτερικό περιορισμένων και οχυρωμένων χώρων - πόλεων ωσάν κάστρα - , πίσω από τείχη που συχνά είχαν, κατά μέγα μέρος, ανεγερθεί με υλικό τα διαμελισμένα κατάλοιπα των αρχαίων πόλεων (. . .).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]