Δεν είναι εύκολο να είσαι βιβλίο. Εδώ και καιρό, μα ειδικότερα τη σήμερον ημέρα. Μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι είμαστε είδος υπό εξαφάνιση. [. . .] Κάθε λογικό ον μπορεί εύκολα να συμπεράνει ότι είναι προς όφελος των ανθρώπων να μην κακομεταχειρίζονται τα βιβλία. Κι όμως, κανείς δεν ξέρει να εργάζεται τόσο εντατικά εις βάρος του όσο οι άνθρωποι. [. . .] Παρότι ήξεραν πολύ καλά ότι θα είμαστε γυμνά όταν θα μας ακουμπήσουν και ακόμη περισσότερο ότι θα χώσουν βαθιά μέσα μας τα δάχτυλά τους, ανακατεύοντας τα σπλάχνα μας, νομίζετε ότι έστω και μια φορά σκέφτηκαν να πλύνουν τα χέρια τους πριν από την ανάγνωση; Ένα βιβλίο καταγγέλλει τις περιπέτειές του στα χέρια των ανθρώπων, οι οποίες σε τίποτα δεν θυμίζουν το θαύμα της γέννησής του. Ανοίγει τη χάρτινη καρδιά του και εξομολογείται τις κωμικοτραγικές πτυχές της ζωής του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]