Τα κείμενα της «Αγίας Γραφής» γράφτηκαν από ετερόκλητους Ιουδαίους συντάκτες, σε διαφορετικές εποχές, και κάτω από διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Εν τούτοις, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, περιέχουν πάμπολλες αναφορές σχετικά με την Ελλάδα και τους Έλληνες. «Η Βίβλος και οι Έλληνες» είναι μια τρίτομη μελέτη που καταγράφει συστηματικά, για πρώτη φορά στον κόσμο, όλες τις περί Ελλήνων βιβλικές αναφορές. Ο δεύτερος τόμος παρουσιάζει και αναλύει: όλες τις ιστορικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή από τις αρχές της περσικής κατοχής μέχρι τα τέλη της ελληνιστικής εποχής, όλα τα κείμενα της Βίβλου που γράφτηκαν κατά την περίοδο αυτή, όλο το φάσμα των σχέσεων μεταξύ Ιουδαίων και Ελλήνων κατά την ίδια περίοδο, με αποκορύφωμα την εξέγερση των Μακκαβαίων, όλες τις περί Ελλήνων αναφορές - κύρια ελληνικά ονόματα, περιοχές και τα νησιά της Ελλάδας, ελληνικές πόλεις καθώς και ελληνικές θεότητες, οι οποίες εντοπίζονται μέσα στα βιβλικά κείμενα, γραμμένα κατά την περσική κατοχή και την ελληνιστική περίοδο. Το τυπικό γνώρισμα του συνόλου των περί Ελλήνων βιβλικών αναφορών είναι ο ακραίος μισελληνισμός. Και ο μισελληνισμός της «Αγίας Γραφής» δεν είναι συμπτωματικός. Εκφράζει την κεφαλαιώδη σύγκρουση μεταξύ δύο κοσμοαντιλήψεων. Της φυσικής ελληνικής πολυθεΐας και του εξουσιαστικού ιουδαϊκού μονοθεϊσμού. Έτσι η παρούσα μελέτη καταγράφει παράλληλα και τις διαδρομές του βιβλικού μισελληνισμού, εφόσον πρόκειται για ένα θεμελιώδες στοιχείο της ιουδαιοχριστιανικής ιδεολογίας. Οι σύγχρονοι Έλληνες αγνοούν όσα γράφουν τα κείμενα της «Αγίας Γραφής» εναντίον τους. Εάν τα γνώριζαν, είναι αμφίβολο εάν θα παρέμενε έστω και ένας «πιστός» σ` αυτό τον τόπο. Ιδού, λοιπόν, μια μελέτη για όλους όσους θέλουν να ξέρουν όσα δεν μας λένε ότι λέει η «Αγία Γραφή» για μας! (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]