Η εργασία αυτή αποβλέπει στην ανάλυση ορισμένων ιδεολογικών και ψυχοκοινωνιολογικών ιδιομορφιών της ελληνικής αρχαϊκής εποχής, μέσα από τη μελέτη των μορφών και λειτουργιών της απάτης. Οι πρακτικές του δόλου, του ψέματος, της επιορκίας και η διαφοροποιημένη αξιολόγησή τους από το κοινωνικό σύνολο, μαρτυρούν τον καθοριστικό πολιτικό και κοινωνικό ρόλο που έπαιξαν οι πρακτικές αυτές στον συγκεκριμένο πολιτισμό και αποκαλύπτουν βασικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου και της κοινωνίας στην αρχαϊκή εποχή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]