Θέλησα ν` ασχοληθώ με ένα θέμα λίαν οδυνηρόν, αλλά σπουδαιότερον παντός άλλου εις την διαμόρφωσιν της καθόλου ιστορίας των Ελλήνων. Εμνήσθην ημερών νωπών και ολέθριων, ότε εφάνη ο ίππος ο μέλας, ο ίππος του πυρός, ο ίππος ο χλωρός ο εζωσμένος ρομφαίαν πυρίνην και επιπεσών κατέκαυσε τας επτά εκκλησίας τας εν τη Ασία και τους πρεσβυτέρους αυτών εθανάτωσε λυγρώ θανάτω. Και είδον τον ίππον τον μέλανα, τον ίππον του πυρός, τον ίππον τον χλωρόν και εκάλεσα αυτόν Νουρεντίν και Οσμάν αγά και Κεμάλ ΑΤΑΤΟΥΡΚ και ήσαν ζωσμένοι ρομφαίαν πύρινη και κατεύκασαν τας επτά εκκλησίας της προσφιλούς μου πατρίδος Μικρασίας, ΤΗΝ ΙΩΝΙΑΝ, ΤΗΝ ΑΙΟΛΙΔΑ, ΤΗΝ ΚΑΡΙΑΝ, ΤΗΝ ΒΙΘΥΝΙΑΝ, ΤΗΝ ΠΙΣΙΔΙΑΝ, ΤΗΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΝ, ΤΟΝ ΠΟΝΤΟΝ. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]