[...] Η περιβόητη τριμερής πραγματεία που έγραψε στα τέλη της Αναγέννησης ο θεολόγος Robert Burton (1577-1640) είναι αφενός μια σπουδή πάνω στη σκοτεινή αρρώστια που σήμερα ονομάζουμε κατάθλιψη, αφετέρου μία μνημειώδης αφήγηση της ανθρώπινης συνθήκης. Παράλληλα, συνιστά και ένα απολαυστικό, ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, αντίδοτο στην αρρώστια. Η Ανατομία της Μελαγχολίας συγκέντρωσε ήδη από την έκδοσή της υπερθετικές και μόνον κρίσεις και απέκτησε φανατικό κοινό, ασκώντας ισχυρή επίδραση σε κορυφαίες προσωπικότητες των γραμμάτων (από τον Μίλτωνα και τον Κητς ως τον Μπέκετ και τον Μπόρχες). Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τέσσερις αιώνες μέχρι το «απόκρυφο» αυτό αριστούργημα να αποκαλυφθεί και στον μη αγγλόφωνο αναγνώστη. [...]
Ο ανά χείρας δεύτερος τόμος [...] εστιάζεται στη θεραπεία της μελαγχολίας, καθώς ο συγγραφέας καταφεύγει σε κάθε ιαματικό μέσο (φιλοσοφική παραμυθία, διαιτητική, ιατρικές συστάσεις, βότανα κ.ά.), για να απαλύνει τη δοκιμασία στην ψυχή και στο σώμα. Το έργο συμπληρώνει ο επικείμενος τρίτος τόμος, που με ξεχωριστή έμπνευση μελετά το θέμα της ερωτικής και της θρησκευτικής μελαγχολίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]