«[...] Τίθεται το ερώτημα, `τι είναι η αρρώστια;` Τι ακριβώς μας περιορίζει; Τι μας κάνει κακόκεφους, μίζερους και ανελεύθερους; Η αρρώστια έρχεται από έξω; από τα μικρόβια; Γιατί στην ασθένεια να ψάχνουμε πάντα κάτι έξω από τον άνθρωπο για να βρούμε αυτό που μας αρρωσταίνει; Γιατί η ασθένεια να εξαιρείται από τον καθολικό νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος που υφίσταται στο φυσικό επίπεδο;
[...] Η υγεία είναι μια κατάσταση δυναμικής ισορροπίας, ένα ποτάμι που ρέει αβίαστα. Σε αυτή την κατάσταση ο άνθρωπος είναι σε επαφή με την πραγματικότητα, σε επαφή με τις διάφορες καταστάσεις της ζωής, με τις σχέσεις του, με το περιβάλλον του εν γένει. Η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας είναι ταυτόσημη με την έννοια της υγείας, την κατάσταση πληρότητας και ευδαιμονίας».
Ο συγγραφέας του βιβλίου με τρόπο απλό, εύληπτο και εξαιρετικά άμεσο κάνει σαφές ότι η νόσος δεν είναι συμφορά αλλά ευλογία, γιατί είναι ο τρόπος με τον οποίο η φύση μας προσπαθεί να αποκαταστήσει την ισορροπία της, την οποία ο ασθενής διατάραξε από άγνοια, και να μας προφυλάξει από τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει για την ψυχοσωματική μας υπόσταση η διατάραξη αυτής της ισορροπίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]