Η παρουσία των Ελλήνων στην Αίγυπτο, αποτελεί μια απ` τις παθητικότερες σελίδες της Ιστορίας του Ελληνισμού. Δεν πρόκειται στην περίπτωση αυτή, για το τυποποιημένο ουσιαστικά χρονικό που χαρακτηρίζει την ακμή ή και την παρακμή των άλλων παροικιών, που δημιουργήθηκαν σε καιρούς που οι τοπικές συνθήκες ευνοούσαν την εγκατάσταση των Ελλήνων, για να διαλυθούν τελικά όταν οι συνθήκες αυτές αντεστράφησαν ή να απορροφηθούν απ` το ντόπιο στοιχείο. (. . .) Ο Ελληνισμός της Αιγύπτου, είναι τόσο πανάρχαιος, όσο σχεδόν και η Αίγυπτος. Η θάλασσα που χωρίζει τις δυο χώρες, δεν υπήρξε στις σχέσεις τους φραγμός, αλλά κρίκος συνδετικός. (. . .) Όσο κι αν φαίνεται ακατανόητο για ένα λαό με βαθύτατα πατριωτικά αισθήματα σαν τον ελληνικό, η Ιστορία μας, δεν έχει ακόμη διερευνηθεί σ` όλες τις πτυχές της, δεν έχει γίνει κτήμα κοινό του λαού που την έγραψε. Στο κεφάλαιο αυτό είμεθα τραγικά καθυστερημένοι κι η ευθύνη όλων μας είναι ανυπολόγιστη. (. . .) Ο Ελληνισμός της Διασποράς, περισσότερο ακόμη κι από κείνον της Μητρόπολης, κινδυνεύει να παραμείνει για τον ιστορικό «άγνωστη γη», αν δε θελήσουμε, όσο ακόμα υπάρχει καιρός, να περισώσουμε ό,τι μπορεί να περισωθεί στις άψυχες φαινομενικά αλλά τόσο εύγλωττες στην πραγματικότητα, σελίδες ενός βιβλίου. (. . .) Στις σελίδες του βιβλίου αυτού, (. . .) φιλοδοξήσαμε να παρουσιάσουμε τον Ελληνισμό της Αιγύπτου, σαν μια ζωντανή παρουσία στο πέρασμα των αιώνων, σ` ένα βιβλίο που θα ενδιαφέρει όχι μόνο τον ειδικό και τον γραμματολόγο, αλλά και τον κάθε μορφωμένο Έλληνα. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]