Η αγάπη είναι το μυστικό. Τόσο απλό. Τόσο θαυματουργό. . . Βγάζω το κλειδί και ξεκλειδώνω. Τόσο απλό. Το είχα πάντα μέσα μου. Σκουριασμένο από την αχρηστία, χαμένο μέσα σ` ένα σωρό από σκουπίδια, κάτω από την απληστία, τη φιλοδοξία, τη ζήλια, τη ματαιότητα. Ανασύρω το χρυσό κλειδί από το σωρό, το ξεπλένω και λάμπει, όπως πάντα το χρυσάφι. Κι ο κόσμος μου γεμίζει φως.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]