Τελευταία, παρατηρείται μεγάλος συνωστισμός έξω από τις πόρτες των υπουργείων διαφόρων εμπόρων κάθε είδους. Της θρησκείας, του πολιτισμού, της ιστορίας. Κυρίως όμως της Αλήθειας και της Ηθικής. Η καταγεγραμμένη ιστορία δεν φτιασιδώνεται με άνωθεν εντολές από τις διάφορες μακιγιέζ. Δεν είναι η πόρνη που ο καθένας μπορεί να την διακοσμεί με διάφορα επίθετα ή μπιχλιμπίδια του γούστου του. Σε όλο τον κόσμο οι πολιτικοί ασκούν την πολιτική, οι ιερωμένοι ασκούν το λειτούργημα της ιεροσύνης, οι καθηγητές Γαλλικών διδάσκουν Γαλλικά, οι ιστορικοί καταγράφουν την ιστορία. Στην Ελλάδα οι πολιτικοί ασκούνται στο κεφάλι του κασίδη, οι ιερωμένοι ασκούν εμπόριο, οι καθηγητές Γαλλικών ελέγχουν την ιστορία και οι ιστορικοί την παραποιούν, την πλαστογραφούν ή την αποσιωπούν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]