Μεγάλη κακοτυχία κυνηγάει τη σερβιτόρα Σούκι Στακχάουζ. Πρώτα δολοφονείται ο συνάδελφός της και κανένας δε δείχνει να νοιάζεται. Έπειτα έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο μ’ ένα τερατώδες πλάσμα, που τη γεμίζει δηλητηριώδεις πληγές. Επεμβαίνουν τα βαμπίρ, που ρουφάνε σπλαχνικά το δηλητήριο από τις φλέβες της (άλλο που δεν ήθελαν). Ως εκ τούτου, της έσωσαν τη ζωή. Κι έτσι, όταν ο ένας από τους αιμοπότες της ζητάει χάρη, ενδίδει. Σύντομα, λοιπόν, η Σούκι βρίσκεται στο Ντάλλας και χρησιμοποιεί το τηλεπαθητικό ταλέντο της, για να βρει ένα χαμένο βαμπίρ. Πρέπει να «ανακρίνει» ορισμένους ανθρώπους, που εμπλέκονται στην υπόθεση. Υπάρχει όμως ένας όρος: τα βαμπίρ οφείλουν να συμπεριφερθούν σωστά και να μην πειράξουν κανέναν άνθρωπο. Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις. Φτάνουν μονάχα μια νόστιμη ξανθιά και ένα μικρό λαθάκι, για να γίνουν θανάσιμα τα πράγματα. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]