Η ανάπτυξη ερευνητικών υποδομών για τις κοινωνικές επιστήμες με την αξιοποίηση της πληροφορικής τεχνολογίας αποτελεί σήμερα ένα νέο ερευνητικό πεδίο. Η αξιοποίηση των υποδομών της έρευνας συχνά οδηγεί σε αλλαγές στη μεθοδολογία της εμπειρικής έρευνας και κυρίως σε αυστηρότερη τυποποίηση της διαδικασίας της εμπειρικής διερεύνησης των κοινωνικών φαινομένων. Τα εμπειρικά δεδομένα που παράγονται στο πλαίσιο ανεξάρτητων ερευνητικών έργων μπορούν να αξιοποιηθούν για δευτερογενή ανάλυση και από άλλους ερευνητές. Παράλληλα, μέσα από την ομογενοποίησή τους, μπορούν να αποτελέσουν μέρος ενός ευρύτερου πειραματικού σχεδίου που δεν καθορίζεται αποκλειστικά από τη μεμονωμένη ερευνητική ομάδα αλλά βασίζεται στη συστηματική μελέτη διυποκειμενικά συμφωνημένων φαινομένων και αντικειμένων παρατήρησης. Η επιλογή αυστηρότερων μεθοδολογικών υποδειγμάτων πρέπει να καλύπτει όχι μόνο τη φάση της ανάλυσης αλλά και τη φάση του σχεδιασμού της εμπειρικής έρευνας και βασίζεται τόσο σε διεθνή πρότυπα τεκμηρίωσης όσο και σε μεθοδολογίες σχεδιασμού δομών δεδομένων. Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται ο τρόπος αξιοποίησης μεθόδων της πληροφορικής τεχνολογίας για τον αυστηρό προσδιορισμό των αντικειμένων παρατήρησης των κοινωνικών επιστημών καθώς και για το σχεδιασμό ερωτηματολογίων. Επιχειρείται λοιπόν να παρουσιασθούν τα εργαλεία και οι διαδικασίες σχεδιασμού των εμπειρικών ερευνών που αποτελούν το πρώτο βήμα για την ένταξη των συγκεκριμένων ερευνών σε ένα ευρύτερο πειραματικό σχέδιο των κοινωνικών επιστημών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]