Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται εννέα μελέτες, οι οποίες γράφτηκαν στην πλειοψηφία τους μετά από ένα εξωτερικό ερέθισμα ή με την ευκαιρία πρόσκλησης συμμετοχής σε ένα ειδικό επιστημονικό γεγονός. Στο σύνολό τους εκφράζουν, μέσα από μια θεματική πολυφωνία, ορισμένους ερευνητικούς προσανατολισμούς της συγγραφέως γύρω από ζητήματα που άπτονται της συγκριτικής γραμματολογίας και της ιστορίας των ιδεών: η χαρτογράφηση της συγκριτικής φιλολογίας στην Ελλάδα, η μέθοδος του «συγκριτισμού» στο έργο του Κ. Θ. Δημαρά, η ιστοριογραφική οπτική του μεταφραστικού εγχειρήματος, το «παιδαγωγικό-φιλοσοφικό» μυθιστόρημα της περιπλάνησης και η πρόσληψή του από τον ελληνικό Διαφωτισμό, η ανάδυση των «νεοτερικών» λογοτεχνικών και δραματουργικών κανόνων μέσα από τα «Γραμματικά» του Κωνσταντίνου Οικονόμου, η μετάβαση από τον Διαφωτισμό στον Ρομαντισμό από τον Ιωάννη στον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιου, τέλος η μεταφραστική πρακτική δυο πρωτοπόρων μεταφραστών, του Πλάτωνα Πετρίδη και του Ιωάννη Ισιδωρίδη Σκυλίτση. Τον τόμο ολοκληρώνει ένα μικρό κείμενο αφιερωμένο στην πρόσληψη του Βολταίρου από τον νεοελληνικό Διαφωτισμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]